Tampodruk (zwany również tampografią) jest procesem drukowania, który może przenosić obraz 2-D na obiekt 3-D. Osiąga się to za pomocą procesu drukowania przy użyciu pośredniego offsetu (wklęsłego), który polega na przeniesieniu obrazu z kliszy przez silikonową podkładkę na podłoże.

Możliwości jednokolorowych maszyn do tampodruku są dobrze znane

Tampodruk jest używany do drukowania trudnych do wydrukowania w inny sposób produktów w wielu gałęziach przemysłu, w tym w przemyśle medycznym, samochodowym, promocyjnym, odzieżowym i elektronicznym, a także przy różnego  rodzaju urządzeniach, sprzęcie sportowym i zabawkach. Unikalne właściwości wkładu silikonowego umożliwiają wyodrębnianie obrazu z płaskiej płaszczyzny i przenoszenie go na różne powierzchnie, m. in. powierzchnie  płaskie, cylindryczne, kuliste, o kątach złożonych, powierzchnie o niejednorodnej teksturze, czy też powierzchnie wklęsłe i wypukłe. Choć prymitywne formy drukowania tamponowego istnieją od wieków, to dopiero w dwudziestym wieku technologia ta stała się odpowiednia do szerokiego stosowania. Po II wojnie światowej zaczęła ona zdobywać pozycję w przemyśle zegarmistrzowskim. W użyciu były wówczas głównie maszyny do tampodruku jednokolorowe. Zmiany w późnych latach 60. i 70. ubiegłego wieku, takie jak wkładki silikonowe i bardziej zaawansowane urządzenia sprawiły, że metoda drukowania była bardziej praktyczna.

Zdolność do druku na  powierzchniach uprzednio nie nadających się do tego celu pozyskała sobie wyobraźnię inżynierów i projektantów, a w wyniku tego rynek druku tampograficznego niemal eksplodował sprawiając, że tampodruk zaczął być stosowany na skalę masową.Dzisiaj tampografia jest dobrze ugruntowaną technologią obejmującą szerokie spektrum przemysłu i zastosowań.